ဘယ္သူကဘာေျပာလုိ႔လဲ

ဘယ္သူကဘာေျပာလုိ႔လဲ

တကယ္ေတာ႔ ဒီေန႔ဟာလျပည္႔ေန႔
ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း
စိတ္ကူးနဲ႔ေတာင္ေပၚတက္ဖုိ႔ေခၚလုိက္တယ္။
ေစတီေျခရင္းမွာ တကိုယ္တည္းစခန္းသြင္း
ခပ္ငယ္ငယ္ကအေတြးမ်ိဳးနဲ႔
ဤသုိ႔ေသာ သစ္ခက္သစ္လက္မ်ိဳးမ်ားကို ခ်ိဳးျပီးေသာအခါ
ပေဒသာပင္ေတြမရွိေတာ႔ဘူးဆုိျပီး…..ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည္႔သြားပံုမ်ား
ပေရာပါဂန္ဒါေတြဟာ အစီအရီထြက္က်လာ
လာမယ္႔ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀၊
လာမယ္႔ လေပါင္း ၄၀၊
လာမယ္႔ ရက္ေပါင္း ၄၀၊
စိတ္ကူး အေလးဆဟာ
မေသခ်ာေသာအရပ္ကို သံလုိက္အိမ္ေျမွာင္လုိ ေသခ်ာေနတယ္
အခုအခ်ိန္မွာ ဘာလုိပါသလဲ…..
သီးခံျခင္းပါ ဘုရား။
အခုခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္ရမလဲ
ေရွ႕တေျဖးေျဖးတုိးျခင္းပါ ဘုရား။
အခုခ်ိန္မွာ ဘာေတြးရမလဲ
၂၀၁၀ရဲ႕ လူေနညမ်ားကိုေတြးရပါမယ္ ဘုရား…..။
ကေလးဆန္လြန္းတဲ႔ အရပ္မွာ
ကိုယ္တုိင္ေရးပံုတူဆုိတာလည္း သံလ်က္ၾကီးကိုင္ထားလုိ႔ပါလား
အခုဘဲ ေၾကာ္ျငာျပီးသြားျပီ……
မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာ လူကြ်ံေဘာမ်ားကို
ဆက္လက္ဖမ္းယူေတာ႔မွာျဖစ္ပါတယ္…..။
ဒါေပမယ္႔
ဒီေန႔ညလသာေၾကာင္း အနည္းဆံုးအသိနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္သိပါတယ္။ ။

စိမ္းခက္စုိး
(Sun) October 4, 2009
12:12 AM.

“ေနာက္ဆက္တဲြေတြကိုၾကိဳက္သလုိသာမီးေတာက္ေပေတာ႔…”

“ေနာက္ဆက္တဲြေတြကိုၾကိဳက္သလုိသာမီးေတာက္ေပေတာ႔…”

။၁။

ေသတမ္းစာ။

အစတစ္ခုကိုျပီးဆံုးေၾကာင္း

ျဖတ္လမ္းကေနစာလံုးေပါင္းတဲ႔အခါ

ဒါဟာ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုပဲ

မင္းအတြက္ငါေရးခဲ႔ပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းမေလးအတြက္ ငါေရးခဲ႔ပါတယ္။

ဖတ္ျပီးရင္အိပ္လုိက္

ေနာက္ျပီး ဒါဟာ…

တိတ္တိတ္ေလးေနတဲ႔အခါမွ

စုိရႊဲလာတဲ႔စာလံုးေပါင္းေတြပါ

နားမလည္ခဲ႔သူတစ္ေယာက္ရဲ႕

ရြက္ေဟာင္းတစ္ရြက္လည္းျဖစ္ပါတယ္..ကြယ္။

။၂။

ေတာင္တန္း။ ေတာင္ကုန္း။

မေဝးလွပါဘူးလုိ႔

ငါတို႔တစ္ဦးကိုယ္တစ္ဦး အားေပးေက်ာ္လႊားခဲ႔ဖူးတယ္

မင္းနဲ႔ငါသာေဝးေဝးသြားတယ္

အဲဒီေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းေလးေတြက

ငါတုိ႔နားေရာက္မလာေသးဘူး

တစ္ေန႔ေတာ႔

အဲဒီမွာ ငါတို႔တကယ္ ခြဲခြာရျခင္းသခ်ၤိဳင္းကို

အဲဒီေပၚမွာျပန္ေတြ႕ျမင္ခ်င္ပါတယ္

အမွတ္တရအျဖစ္ေပါ႔…ကြယ္္။

။၃။

ကဗ်ာ။

လိေမၼာ္ေရာင္ဘာသာျပန္နဲ႔

ျပန္မလာႏုိင္တဲ႔ရက္ေတြ

ျပန္မေတြ႕ႏုိင္တဲ႔ရက္ေတြကို အတုိးခ်ျပီး

ငါတုိ႔ကိုခြံ႕ေကြ်းေနတယ္။

အဲဒီေန႔ျပီးေတာ႔ အဲဒီလုိ……

ဆုိလုိတာ သက္သက္နဲ႔
အဖ်ားခတ္ျပီးဆံုးသြားရွာျပီ

ဒါ ျပက္လံုးတစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္…….ကြယ္။

။၄။

၀…၁၁၅၆ဆုိတဲ႔ ဟမ္းဖုန္းနံပါတ္တစ္ခု…။

တခ်ိန္က

သစၥာတရားတစ္ခုရဲ႕ ဆက္သြယ္ခ်က္ျဖစ္သလုိ

ရွင္႔ကို ကြ်န္မသိပ္ခ်စ္တယ္ဆုိတာရဲ႕ သေကၤတ

ေမ႔လုိ႔မရရင္ စိတ္မွာေမွာ္ျငိေနေရာလား….

တစ္ၾကိမ္တည္းရြတ္မိရင္ေတာင္

သံသာဆံုးအထိ

ေရရြတ္သံေတြေၾကာင္ခ်င္လာတယ္….

တုိးတုိးေလးတစ္ေယာက္တည္း အဲဒီနံပါတ္ကိုလွည္႔လွည္႔ေနသူေလ

ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္ ညင္ဆုိးနဲ႔

ငါ ေမွာင္ေနပါျပီ…..ငယ္ခ်စ္ရယ္။

။၅။

ဘတ္စ္ကား။

သံေယာဇဥ္ခပ္မ်ားမ်ားကို အတုလုပ္ျပံဳးျပီး

လူေတြကို သိမ္းထုတ္သြားတယ္

ျပီးရင္ ေရာက္တဲ႔ေနရာမွာပစ္ခ်

ဆက္လက္ထြက္ခြာသြားမယ္

တခ်ိန္က မင္းရယ္ငါရယ္ရွပ္တုိက္ခဲ႔တယ္

အခု

ငါတစ္ေယာက္တည္း ပစ္ပစ္ခ်ခံေနရလုိ႔

အဲလုိ ပစ္ပစ္ခ်ခံရတုိင္းလည္း မင္းကိုလြမ္းလုိ႔

တခါတေလေတာ႔လည္း ရယ္ရသား… ကြယ္။

……… ……………

သိလား…

။၆။

နားရြက္။

အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာၾကားနာခ်က္မ်ားျပီးေနာက္

က်က္သေရ ေဝဝင္းဖုိ႔ဆုိလား

အခက္အလက္ေတြတပ္လုိက္တယ္

ဘယ္သူမွမျမင္ေတာ႔ဘူး

ၾကားတတ္ေအာင္သင္ေပးပါတဲ႔

ေန႔ေတြက ေမာင္႔ကိုလာလာေျပာေနတယ္ …ငယ္ခ်စ္ေရ။

။၇။

မီးေတာက္။

ေတာ္လဲသံနဲ႔ အလဲအထပ္လုပ္ျပီး

သူထကတယ္

အမုန္းဆုိတာ အဲဒီကစျဖစ္တယ္ဆိုလား

မုိးေတြရြာတာေတာင္

သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးေတာက္ေလာင္ေနတုန္း

အဲဒီေန႔ည မီးေတာက္ေတြသူ႕ကိုဝိုင္းကလုိ႔

အေအးပတ္ျပီးေဆးေသာက္လုိက္ရတယ္…..။

။၈။

ခ်စ္သူ။

“မင္းမ်က္ဝန္းေတြထဲ ကိုယ္ၾကည္႔လုိက္တဲ႔အခါ

မ်ိဳသိပ္ခ်ဳပ္တည္းထားတဲ႔ အခ်စ္တစ္ခုကိုျမင္လုိက္ရပါတယ္….။

ဒါေပမယ္႔

အခ်စ္ရယ္ မင္းလက္ကို ကိုယ္ေထြးဆုပ္ထားတဲ႔အခါ

ကိုယ္လည္း မင္းနဲ႔ထပ္တူ ခံစားေနရတယ္ဆုိတာ

မင္းမသိဘူးလား…။

ဘယ္အရာေတြျမဲမွာလဲ

ေနာက္…… ႏွလံုးသားဆုိတာဟာလည္း

ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္တယ္ဆုိတာ

ကိုယ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္လံုး သိထားၾကတာပဲ

ေနာက္……. ႏုိဝင္ဘာမုိးသည္းသည္းမွာ

ဖေယာင္းတုိင္မီးေတာက္ေလး ၾကာရွည္လင္းေတာက္ႏုိင္ဖုိ႔….

ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲပါတယ္ေလ…..”

အဲဒီႏိုဝင္ဘာမုိးသီခ်င္းကို

ဂ်ဴလုိင္မုိးေတြထဲမွာဆုိေနတာေလ…….

မင္းရွိတယ္…. မင္းမရွိဘူး

ငါရွိတယ္….. ငါမရွိဘူးဆုိတဲ႔ၾကားမွာ

တစ္ခါတေလ

အင္ဗစ္ေဇးဘဲတစ္ခုဘဲျခားေနပါလိမ္႔မယ္

ကမာၻကုန္က်ယ္သေရြ႕စကားကို

ေကာ္ဖီနဲ႔တုိ႔ စားရေအာင္လား…..ငယ္ခ်စ္ရယ္။

။၉။

လမ္းစံု။ လမ္းၾကား။

ဘုရားသခင္ကို

မင္းကိုလြမ္းေၾကာင္း ေလ်ာက္တင္ဖုိ႔တဲ႔

ဟုိးဘက္ဘဝေတြထဲက လမ္းေလ်ာက္ထြက္ခဲ႔တယ္

အခု

လမ္းၾကားေလးထဲကေန လမ္းစံုကိုထြက္ဖုိ႔

ႏွစ္ဦးစံုေအာင္ေစာင္႔ေနတယ္တဲ႔

အဲဒီေကာင္ေလးရဲ႕ ဖုန္ဆုိးေန႔ရူးမ်ားၾကားမွာေပါ႔……။

။၁၀။

ဂ်င္းေဘာင္းဘီ။

လြဲတာေတြလြဲခြင္႔ပိုင္ခဲ႔သလုိ

အေရာင္ေတြလဲမြဲလာခဲ႔တယ္ေလ

ကိုယ္႔အေပၚကိုတြယ္တာေနတဲ႔ မင္းကို

အသစ္လဲျပီးမဝတ္ရဲခဲ႔ဘူး

သူသာမင္းလုိဆုိရင္အေတြးကို

မီးခုိးေတြလုိ

ေထြးေထြးအူအူမႈတ္ထုတ္လုိ႔

ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းလေရာင္ေအာက္မွာေပါ႔……

သူ႕ဂ်င္းေဘာင္းဘီေလးလည္း

ရူးေနရွာတယ္ကြယ္…….။

။၁၁။

ဆံပင္ျဖဴ။

မီးေတာက္တဲ႔ အႏုပညာဆုိေပမယ္႔

ဟုန္းခနဲ မဟုတ္ခဲ႔ဘူး

တဘဝလံုးျမံဳခဲေတာက္ေလာင္ေနတာ

ပိန္းၾကာရြက္ေပၚ ေျခရာသာမထင္ေစနဲ႔

သူ ထထတီးေတာ႔ေခါက္ေတာ႔တာဘဲ။

အခုငါ

အသက္ ၃၀

မင္းဟာ

မေန႔တေန႔က သရဖူဆုိလည္း။

ငါျပန္မယူခ်င္ေတာ႔ပါဘူး …ငယ္ခ်စ္ရယ္။

။၁၂။

ခ်ည္သားအကၤီ်အျဖဴ။

လမ္းမေပၚမ်က္ႏွာမူလုိက္တုိင္း

လူရုိင္းသီခ်င္းမွာ သူကဒဏ္ရာဝတ္စံု

ဆံုးရႈံးပါျပီဆုိတုိင္းလည္း

သူက ဆုယူဝတ္စံု

ဘာေၾကာင္႔လဲသိခ်င္တယ္ဆုိရင္

နိမိတ္ျပေမးခြန္းေတြ ေထာင္႔စံုေအာင္ေမးေပေတာ႔…။

။၁၃။

လမ္းေပ်ာက္လိပ္ျပာ

ေလသံေသာ႔ေသာ႔

အသြားခြ်န္ခြ်န္ အေသြးရဲရဲစကားေတြနဲ႔။

သူတုိ႔ဝင္ပုခက္လႊဲတာကို

မင္းဘာလုိ႔ရဲေဆးယူတင္လုိက္တာလဲ ငါနားမလည္

ငါက

အလြမ္းကုိင္ေတာ႔ အနာဂတ္ပါယုိင္သြားေရာ

အခု ည ၉း၁၅ နာရီ

အိမ္မျပန္ရေသးဘူး လမ္းမွားမ်ားေပၚမွာ။

။၁၄။

ရုပ္ရွင္။

ေလသံေျဖာ႔ေျဖာ႔ေလး မရွင္းမလင္းနဲ႔

ေနၾကာေစ႔ထုတ္လည္းေပ်ာက္သြားတာဘဲ။

ေရသန္႔ဘူးလည္းေမွာက္သြားတာဘဲ။

ကဲျပီးရင္ ရပ္လုိက္ေတာ႔။

ကဲ…ျပီးရင္ရပ္လုိက္ေတာ႔။

ကဲ…  …ျပီးရင္ရပ္လုိက္ေတာ႕။

ဇာတ္လမ္းက ငါတို႔ခ်စ္ျခင္းကိုျပန္ၾကည္႔ေနတယ္။

အခု

ငါက အတိတ္ကရွက္ျပံဳးေတြကို

စလုိးမုိးရွင္းနဲ႔ စာလံုးျပန္ေပါင္းၾကည္႔ေနတာပါ..ငယ္ခ်စ္ရာ။

။၁၅။

ေမြးေန႔….။

တစ္ဘဝျပီးရင္ ေနာက္တဘဝ

ငါတုိ႔ ၾကိဳကလုိ႔ရရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္..

အခုေတာ႔ အေျခမခုိင္ ရြက္မပိုင္

ေလေတြလည္းမႏိုင္သလုိ သံေယာဇဥ္ေတြယုိင္ႏြဲ႔ခဲ႔ျပီ

ဟူးခနဲ႔ ဖေယာင္တုိင္ေလး မင္းမႈတ္လုိက္

ျပံဳးျမျမေလး ကိတ္မုန္႔ မင္းကိုက္လုိက္

ဟက္ပီးဘက္ေဒးသီးခ်င္း မင္းေအာ္ဆုိလုိက္

ခဏတာဆုိေပမယ္႔လည္း အရာရာလြင္႔လြင္႔မုိက္မုိက္

ဒါေပမယ္႔ ရင္ခုန္သံမွာငုိရႈိက္ေနေပါ႔

ဒါဘဝဘဲ၊ ဒါေမြးေန႔ဘဲ၊ ဒါျပီးဆံုးျခင္းတစ္ခုပဲ၊

အဓိပၸာယ္ေတြဟာ အဓိပၸာယ္ကိုရွာေဖြေနတဲ႔အခါ

မင္းအိပ္ခန္းေလးဟာ

ဆံုးရႈံးျခင္းမီးေတြ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ေနေတာ႔တာဘဲမဟုတ္လား။

စိမ္းခက္စုိး

(Fri) July 24, 2009.

09:31pm.



အေမွာင္ထဲကထြက္လာတဲ႔ေႏြဦး….

အေမွာင္ထဲကထြက္လာတဲ႔ေႏြဦး

ခ်က္ဖုိ႔ျပဳတ္ဖုိ႔ပ်င္းတဲ႔မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔

နံက္ခင္းကို စႏႈိးလုိက္တယ္

ေႏြလုိ ေဆာင္းဦးကပူေလာင္ေျခာက္ေသြ႔ေနတယ္

မင္းသတင္းေတြက

ဂ်ီေမးကေနတစ္ဆင္႔ ငါ႔ရင္ကိုေျပးေဆာင္႔တယ္

ဒါဟာ တခ်ိန္ကသာယာသံေတြေပါ႔…….

ငါ႔ကို ေရတစ္ခြက္ေပးပါ

ေလာကဓံေရ..မင္းအဖန္ဖန္တုိက္ခ်တဲ႔ မွန္ေလးတစ္ခ်ပ္

အခုျပန္ဆက္ျပီးထလာျပန္ျပီ

မင္းဘာနဲ႔တုိက္ခ်လုိက္ဦးမွာလဲ

ေက်းဇူးပါ။

ငါလည္း မာယာေတြနဲ႔ျပည္႔ႏွက္လာခဲ႔ျပီ

ခ်စ္ျခင္းတရားမွာေတာင္ အခုဆုိ ေျခရာမက်န္ေအာင္

အတက္အဆုတ္တိက်လာျပီ

ေက်းဇူးပါ။

ငါ႔ကိုေခၚပါေျပာပါ………

ရုိေသစြာနဲ႔ ပင္႔သက္ခ်လုိက္ပါတယ္

မင္းသိလား…..ေကာင္မေလးေရ

မင္းနဲ႔ေတြ႕လုိက္ရခ်ိန္မွာဘဲ

ေႏြဦးမွာ စမ္းေတြစိမ္႔ထြက္ျပီး

ပန္းေတြးေမႊးျမလာတယ္………

ငါ႔..ကမာၻအခုဆုိ

သီခ်င္းေတြနဲ႔ သာယာစုိေျပလာျပန္ပါေရာလားကြယ္..

ဒါေပမယ္႔

(အေမွာင္ထုကိုေတာ႔)…………ငါေၾကာက္ေနဆဲပါပဲ။

စိမ္းခက္စုိး

(Sun) November 8, 2009

06:35pm

ငါ႔ကိုဂ်င္းပင္ေလးပဲေပးပါ

ငါ႔ကိုဂ်င္းပင္ေလးပဲေပးပါ

တိတ္တိတ္ေနတာေတြၾကာခဲ႔ေတာ႔

နင္ထင္ေလဦးမယ္…

ငါကဗ်ာေတြမေရးေတာ႔ဘူးရယ္လုိ႔…..။

ေလာကဓံကြင္းထဲမွာ

ႏြားရုိင္း၁၀၀၀နဲ႔ ပတ္ေျပးေနရသူလုိ

တခါတေလ ကဗ်ာေတြကရင္ဘတ္ထဲမွာပဲ

ပြင္႔ေဝေမႊးျမေၾကြၾကေနတတ္တယ္ေလ။

ငါ႔ကို ဂ်င္းပင္တစ္ထည္ဘဲေပးပါ

ခံႏုိင္ရည္ကို ဒါနဲ႔ဘဲျပန္ျမွဴဆြယ္ေနခ်င္မိမိ

ေျပာမရတဲ႔အဆံုး

ေလျပင္းေတြကိုလည္းမုန္းတယ္။ ေလညွင္းေတြကိုလည္းမုန္းတယ္။

ေစာင္းၾကိဳးညွင္းတီး မစီးျဖန္းခ်င္ေတာ႔ဘူး

ကာလေပၚသီခ်င္းမွာ

အာသီသေဟာင္းေတြအပင္းသြြင္း

“လူ”ျဖစ္ခ်င္းဟာ ေလ်ာ႔ရဲလာလုိက္တာေလ….

နားအစစ္ေတြ၊ ရင္ဘတ္အမွန္ေတြဆီ

ငါ…ပစ္ကန္သြင္းခ်င္ေနတာ

ကဗ်ာပါပဲ…ညီမငယ္ေရ။

ဘဝမွာ

ဒီလုိေန႔ေတြၾကံဳဖုိ႔ ဆံုဖုိ႔

နင္႔အကို ဘာယၾတာမွ မေခ်ခဲ႔မိပါေလ…

ဒီလုိနဲ႔ ငါဆက္လက္တိတ္ဆိတ္ေနလုိက္မိတာပါ…

အျမတ္အစြန္းကေတာ႔ ၾကီးမားထြားၾကိဳင္းေနဆဲဟ…။        ။

စိမ္းခက္စုိး

(Mon) Jan 18, 2010

ငါ့အိပ္ကပ္ထဲက ခုန္ခ်ထြက္ေျပးသြားတဲ ့ ဒီဇင္ဘာ

ငါ့အိပ္ကပ္ထဲက ခုန္ခ်ထြက္ေျပးသြားတဲ ့ ဒီဇင္ဘာ

ယူတတ္ရင္ ဒီဇင္ဘာဟာ သံေ၀ဂ

မေသြးရေသးတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ ့

ညိဳးငယ္ေနတဲ ့ သံေခ်းတက္ဒီဇင္ဘာ၊

ေကာက္ရိုးပံုထဲက်သြားတဲ့ အပ္ဟာ

ငါ့ရွာေနတဲ ့ ဒီဇင္ဘာလား။

တစ္ကိုယ္စာေႏြးရံုေလာင္စာနဲ ့

တစ္ခါေလ ေလၾကီးမိုးၾကီး ေအာ္ရယ္လိုက္ပံုက

“အေျခေနအရတဲ ့”။

သူ ့အတြက္ ပိုလွ်ံေနတဲ ့ ႏွင္းေတာင္

ငါတို့ေပၚကြက္ၾကားၾကဲ ေနတဲ ့ ဒီဇင္ဘာ..။

ဒီဇင္ဘာ ထဲ ဘာေတြစိမ့္၀င္ေနလဲ

ငါတို ့ဟာ ငါတို ့မပီသခဲ့ေတာ့

ေခတ္ဟာေခတ္ မပီသခဲ့ေတာ့

ငါတို ့ထဲမွာ ေခတ္ဟာ ရွိခ်င္မွ ရွိခဲ ့ေလေတာ့

ညဆိုတာလည္း

ဖြာလန္ၾကဲေနတဲ ့ ဂစ္တာတစ္လက္နဲ ့

အေပ်ာ္ဖတ္သက္သက္ၾကီးပါကြာ။

ဒီဇင္ဘာကို ဘယ္သူေတြပံုေျပာခဲ့လဲ

ေနေရာင္ျခည္ဆုိတာ ေနာက္က်ေလ့ရွိတတ္ေၾကာင္း၊

ေအာက္တိုဘာနဲ ့ညဘက္လမ္းတြဲမေလွ်ာက္သင့္ေၾကာင္း၊

ေခတ္ကာလ ေရာဂါဆန္းေတြၾကား

ဒီဇင္ဘာကိုယ္တိုင္ ေရးခ်ိဳးမမွားသင့္ေၾကာင္း၊

………………………………………………………

ပံုျပင္သံေတြနဲ ့ ဒီဇင္ဘာဟာ ေငြ ့ေငြ ့ေလးမိႈင္လို ့၊

ေနာက္ေက်ာကို ဓါးေထာက္

ခ်စ္လို ့စတာ ဆိုတဲ့ သားေခ်ာ့ေတးေတြၾကား

ဒီဇင္ဘာဟာ ကေလးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ခဲ့တာ ေသခ်ာပါတယ္။

ညီဇံလွ

သမီးျပန္ေရာက္ခဲ႔ပါၿပီ…

သမီးျပန္ေရာက္ခဲ႔ပါၿပီ…..

သံေယာဇဥ္ပုိ႔ကုန္ေတြေစ်းတက္တဲ႔ ေခတ္ပ်က္ၾကီးမွာ

အေမနဲ႔သမီးရဲ႕ လမ္းသြားလမ္းလာက

ကိုရီးယားကားထဲကလုိလြဲတယ္။

အေမရိကန္စစ္ပြဲေတြလုိ ၾကမ္းတယ္။

သတင္းစာေတြလုိ လိမ္တယ္။

ရွဴနာရွဳိက္ကုန္းအေမကုိပစ္

ေလာကဓံအနာဂတ္ကိုထစ္ဖုိ႔

ေရႊေတြနဲ႔အသစ္တည္တဲ႔ ေရႊျမိဳ႕ေတာ္ေဟာက္ပက္ဆီ

ေတာစီးကြ်မ္းက်င္ခဲ႔ရတယ္။

အေမရယ္၊

သမီးတကယ္မေပ်ာ္ခဲ႔ပါဘူး

ေလွာ္ရမယ္႔တာဝန္ေတြကို ေက်ခ်င္လုိ႔သာ

ဒီေရဒီေလမွာ သမီးဆန္တက္ေနရတာပါ….။

ဆႏၵေတြျခံဳေစာင္လႊမ္းထားလုိ႔

မာန္မာေတြကုန္ေအာင္ကြ်မ္းမသြားေသးတုန္းေတာ႔

သမီးလမ္းဟာေခ်ာလုိ႔ ေမာလုိ႔ေပါ႔

အဲဒီတုန္းတည္းက

အေမကေတာ႔ ျပံဳးျပံဳးေလးႏွဳတ္ဆက္တယ္

ေအးေအးေလး ဖုန္းေျဖတယ္။

ညင္ညင္သာသာ ဆံုးမတယ္။

အခု..ေဝး ေဝး ေဝး ေဝး…..

သမီးေလ ေဝးတာေတြမ်ားလြန္းလုိ႔

အေမနဲ႔ေတာ႔ နီးခ်င္လာတယ္….။

သိလားအေမရယ္

အေမစာသင္ေပးခဲ႔တဲ႔ေျမကလည္း

အေမ႔အျပစ္မဟုတ္ေပမယ္႔

လူမုိက္နဲ႔ လူတံုးေတြဘဲထြက္ခဲ႔တယ္။

အဲဒီထဲမွာ သမီးလည္းမခြ်န္ျမခဲ႔ရဘူး။

အခုလည္း လူးလားကူးခတ္ေနဆဲပါ။

မေတာက္တေခါက္လမ္းေတြေပၚကေန၊

ဒဏ္ရာေတြကို စာစီျပီး၊

ပညာတတ္ေခတ္ၾကီးရဲ႔

မီးစာရဲရဲ ဆီက်ဲက်ဲၾကမ္းတမ္းမွဳေတြကေန၊

အေမ႔ေမတၱာတံစက္ျမိတ္ေလးဆီ၊

တစ္ေန႔တစ္ေခါက္ မွန္မွန္ျပန္မေရာက္ႏုိင္ေတာ႔တဲ႔ ဘဝမွာ၊

အခုလုိဘဲ အိပ္မက္ေတြနဲ႔

သမီးျပန္ျပန္ေရာက္တတ္ခဲ႔ပါျပီ ေမေမ…။

(စိမ္းခက္စုိး)

ဒီဇင္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၀၉။

နံက္ ၉း၃၀နာရီ

“ပ်ံသန္းႏုိင္တဲ႔တစ္ေန႔ဟာ နင္႔ရဲ႕ေန႔ဘဲ”

သုိ႔
ညီမငုၾကီးေရ

ေက်ာင္းသြားတက္မွာဘာလက္ေဆာင္မွ မေပးလုိက္ႏုိင္ဘူး…ဆင္းရဲျခင္းေတြ၊ အဆင္မေျပျခင္းေတြ အေငြ႔ထူေနလုိ႔…။
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးေပးလုိက္တယ္။ ငါ ရင္ခုန္လာတုိင္းျဖစ္ေလ႔၊ လုပ္ေလ႔လုပ္ထားတဲ႔အတုိင္းေပါ႔….။ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀-၃၀၀ေလာက္ၾကာတဲ႔အခါမွာ
ငါတုိ႔တစ္ဘဝလံုးသင္အံက်က္မွတ္ခဲ႔ရတဲ႔ ရွင္မဟာသီလဝံသတုိ႔လုိ၊ ရွင္မဟာရ႒သာရတုိ႔လုိ…..ငါ႔ကဗ်ာေတြကိုေႏွာင္းလူေတြ သင္အံက်က္မွတ္ျပီး စာေမးပြဲေတြမွာ
မေျဖရဘူးလုိ႔ ဘယ္သူေျပာႏုိင္မွာလဲေနာ္။ ဒါေပမယ္႔ နင္ဆြဲတဲ႔သင္ရုိးညႊန္းတမ္းထဲမွာပါပါမွ ငါ႔ကဗ်ာေတြပိုဂုဏ္ရွိပါလိမ္႔မယ္….ထင္တယ္။
မွာခ်င္တာကေတာ႔ အမ်ိဳးဘာသာသာသနာကိုေစာင္႔ေလ်ာက္ဖုိ႔ဘဲ…။
အားေဆးမဟုတ္ရင္ေတာင္ ငါ႔ကဗ်ာေတြက အားရင္ဦးေဏွာက္ကိုေဆးေက်ာႏုိင္ေအာင္လုိ႔ ငါ႔ညီမအတြက္ ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာေပါ႔။

စိမ္းခက္စုိး

“ပ်ံသန္းႏုိင္တဲ႔တစ္ေန႔ဟာ နင္႔ရဲ႕ေန႔ဘဲ”

ရြက္လႊင္႔ေတာ႔ညီမငယ္ေရ
ကံဆုိးမႈေတြနဲ႔ ေမွာင္မည္းေနတဲ႔ ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ
ေျခရာေဖ်ာက္ျပီေဟ႔ဆုိ
ေရၾကည္ေနာက္ခ်င္ေနာက္ပါေစေတာ႔ေလ…။

ပ်ံသန္းေတာ႔ ညီမငယ္ေရ
အစိမ္းေရာင္ရက္စြဲနဲ႔ ရင္ခုန္သံမြဲမြဲေတြရဲ႕ေဝးရာ
ခ်စ္သူခင္သူနဲ႔ သစၥာတရားတူသူေတြကို ထားျပီးသြားပါ
မဖက္တြယ္သင္႔တာကို မဖက္တြယ္ထားနဲ႔
လုိအပ္တယ္ထင္ရင္ “YES” ဆုိတဲ႔အေလ႔အထကိုပါ
Invisible လုပ္ထားဖုိ႔…
တကယ္လုိ႔
ကင္မရာေရွ႕၊ မီဒီယာေရွ႕နဲ႔ မ်က္လံုးေတြေရွ႕ထြက္ရင္
မွန္ၾကည္႔ ဟန္ညွိျပီး အသံဖ်က္သ႑န္ဖ်က္သြား
ကျပားဟာ တရားဘယ္ေတာ႔မွ မရဘူး
ႏုိင္ငံျခားသားဟာ သူတုိ႔အားမဟုတ္ဘူး
သူတုိ႔ျပည္မွာ သူတုိ႔ကိုဒူးတုတ္မယ္ဆုိ အဲဒါကိုထုတ္ရြတ္
အမိႈက္ပံုနဲ႔ ယင္ေကာင္ေပါတဲ႔ျပည္အတြက္သာ
ဦးေဏွာက္အေသနဲ႔ ေသနတ္တရားသာမွန္တဲ႔ ျပည္မဟာအတြက္သာ
မင္းအေတာင္ကို ခပ္သြက္သြက္ခတ္လုိက္စမ္းပါကြာ….။

သစၥာတရားကို ကိုယ္မွာကပ္ခ်ဳပ္
မာနကို ေက်ာင္းလြယ္အိတ္လုပ္ျပီး
ပညာကို စုိက္ပ်ိဳးေပါင္းသင္ပါ
ရာဇဝင္ကို တည္ေထာင္ထြင္းထုပါ..
ဒါ လူသားတာဝန္ျဖစ္သလုိ
ျမန္မာ႔သမီးပ်ိဳတစ္ေယာက္ရဲ႕တာဝန္လည္းျဖစ္တယ္ေလ….
အဲဒီေတာ႔ နင္႔တာဝန္ေပါ႔ ညီမငယ္……။

ဆက္ေလ်ာက္ေတာ႔ ညီမငယ္ေရ
ေမးလ္ပို႔လုိ႔မေကာင္းရင္ ေမတၱာပို႔……
စာပို႔လုိ႔မေရာက္ရင္ အမွ်ေဝ……
ျပန္ဆံုခ်ိန္မွာမေတြ႕ရင္ ေမ႔ျပစ္သင္႔ေမ႔ျပစ္လုိက္ေပါ႔
ေခတ္ခုိက္ၾကီးက အဲဒီလုိစုိက္ပ်ိဳးသီးေဝလုိက္ျပီဘဲ
ငါတုိ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးခူးဆြတ္လုိက္စုိ႔ရဲ႕

အလင္းသစ္ေအာက္မွာ
နင္႔ဦးေဏွာက္ကို ဖုန္သုတ္ျပီးလုိ႔ ျပန္ေတာက္ပလာတဲ႔အခါ
မင္းဘာလဲ။ ငါတုိ႔ဘာလဲ။
မင္းဇနပုဒ္ဟာဘာလဲ။ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြဟာဘာလဲ။
မင္းခ်စ္သူ ဘာလဲ…။
မင္းရန္သူဟာဘာလဲ။
“ဘာလဲ” ကို အေတြးထဲမွာ ရဲေနပါေစ…..။
ေဝဝါးမေနပါေစနဲ႔ကြယ္႔……………………..။

လြင္႔လုိက္ေတာ႔ ညီမငယ္ေရ
ေလဆန္ကိုမာန္တင္း
၅၆သန္း ဆင္းရဲလမ္းထဲက မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြက
မင္းရဲ႕ စီးပြားေရးဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ၾကီးကို
ဂုဏ္ယူျခင္းေတြနဲ႔သာ တုိ႔ျမည္းေနလုိက္မယ္….။

မရွိတဲ႔ေအာက္ေျခကိုလည္း လြတ္မေနနဲ႔
မစစ္တဲ႔ မာန္ကို ဟန္ကိုယ္႔ျပီးတင္းမခံနဲ႔
ကိုယ္အထြာနဲ႔ ကိုယ္႔သစၥာကို
ဒုိင္းလုိကာ သံလုိမာထားဖုိ႔ေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔မွေနာက္မက်နဲ႔….။
ဥေဒါင္းမင္းပုရိတ္နဲ႔
ေက်ာင္းလခပိုက္ဆံအိတ္ကို
စိတ္ထဲမွာအျမဲရွိေစ
ကိုယ္ေပၚမွာ အျမဲကပ္ထား…….။

မိဘေက်းဇူးနဲ႔ ႏိုိင္ငံကူးလက္မွတ္နံပါတ္ကို
ဒီတသက္မေမ႔နဲ႔…..။

ကဲ သြားသြား ညီမငယ္ေရ….
ငါေျပာၾကားတာေတြ မွတ္သားျပီး
သြားေပဦးေတာ႔ေလ………….
ကိုယ႔္အေတာင္နဲ႔ကိုယ္ ပ်ံႏုိင္တဲ႔တစ္ေန႔ဟာ
နင္႔ရဲ႕တကယ္႔ေနပါဘဲ ။ ။

စိမ္းခက္စုိး
(Tue) May 12, 2009.
10:25pm.
ေက်ာင္းသြားတက္မယ္႔ ညီမငယ္ ပိုးတံုးလံုးအတြက္ အမွတ္တရ…။

ဒီကဗ်ာေလးက ကၽြန္မဘ၀အတြက္ အမွတ္တရၿဖစ္ေစတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ… ကၽြန္မ ဘ၀ရဲ့အေကာင္းဆံုးသူငယ္ခ်င္းထဲမွာပါ ပါတယ္…သူဟာ ကၽြန္မ ကိုလမ္းၿပခဲ့သူ လက္တြဲေခၚခဲ့တဲ့သူပါ…ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္… သူကၽြန္မဆီကို ပို႔ထားတဲ့ အတိုင္းပဲေဖာ္ၿပလုိက္ပါတယ္….